پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

بازی ایران در مقابل تیم فوتبال انگلستان واکنش بسیاری را برانگیخت. از کاربران فضای مجازی تا روزنامه‌های رسمی کشور، هرکدام به نحوی واکنشی داشتند. عده زیادی در فضای مجازی، پیروزی انگلستان (بخوانید باخت تیم ایران) را جشن گرفتند و عده‌ای دیگر با روحیه دادن به بازیکنان تیم ملی، باخت را طبیعت فوتبال می‌خواندند. فضای دوقطبی حاکم بر جامعه امروز تا حدی قابل توصیف است، اما توجیهش کمی دشوار؛آیا پایکوبی برای باخت تیم ملی فوتبال نشان بی‌غیرتی یا از سقوط حس ملی‌گرایی در کشور است؟قرائی مقدم جامعه شناس در این باره گفت: «حاکمیت سال‌ها است که فاصله‌اش را با مردم بیشتر کرده است. حالا اعتماد عمومی از بین رفته و مردم دیگر اعتمادی به بالادستی‌ها ندارند. این مردم برای نشان دادن اعتراض‌شان به هر شکلی متوسل خواهند شد؛ یکی از این اَشکال، فوتبال است. خوشحالی مردم از باخت تیم ملی نیز حاصل همین بیگانگی است.

اصلا نمی توان توجیهی برای این حد حاشیه و متن سرتاسر غلط پیدا کرد. باخت سنگین 6-2 با هیچ نگاهی حتی مصدومیت بیرانوند هم قابل توجیه نیست. شرم بر امثال تاج و مدیریت ورزشی اش. چطور در گور می خواهی بخوابی جناب تاج بی تاج؟وقتی از متن بشدت زشت این بازی فاصله می گیرم، وارد حاشیه هایی زشت تر از متن می شویم. نخواندن سرود ملی ،مچ بندهای مشکی، بالا بردن پرچم انگلیس و شادی برای باخت تیم فوتبال و توجیه و آگاه سازی اندک تماشاچیان تیم ملی؟! واقعا چرا؟ آقای حمید دهقانی، سفیر محترم جمهوری اسلامی ایران در قطر، شما واقعا مشاور برای سناریو سازی و پیش بینی برخی رویدادها نداشتید؟